เวลาที่บีบรัดของคนเมือง
ความดีความงาม ความจริง ความลวง
ไม่มีเวลามากนักสำหรับการขบคิด
ตีความให้ถึงแก่นของ
ความดี ความงาม ความจริง ความลวง
รายละเอียดอันประณีต พิถีพิถันนั้นๆ
อาจกล่าวได้ว่า
ถ้าเราเอาเป็นเอาตายกับเรื่องไม่รู้จุดจบมากเกินไป
เรื่องราวที่น่าศึกษา
และมีคุณค่า
ก็จะกลายเป็นเรื่องราวที่ไร้สาระในที่สุด
การปล่อยผ่านรายละเอียดปลีกย่อย
ที่ทำให้ว้าวุ่นใจยิ่งขึ้น
อาจเป็นวิธีหนึ่งที่ทำให้เราก้าวข้าม
ไปสู่ตัวตนที่แท้จริงของสิ่งนั้นก็เป็นได้
เพราะถ้าหากเราลังเลที่จะก้าวขึ้นบันได
หยุดยืนโอ้เอ้
ในขณะที่เพื่อร่วมทาง
ทิ้งเราไว้เบื้องหลัง
เราก็คือผู้ยืนอยู่กับที่
ไม่ได้ไปไหนสักที
และไม่ได้เรียนรู้อะไรเพิ่มขึ้นสักนิดเลย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น