วันเสาร์ที่ 18 กันยายน พ.ศ. 2553

เสียงบรรเลงกล่อมหวาน บรรดาลแว่ว

               ไม่น่าเชื่อว่ายังมีคนบอกว่าตัวเองร้องเพลงไม่เป็น  ทั้งที่เมื่อครั้งแรกที่เริ่มลืมตาดูโลก  เราก็ได้ร้องเพลงออกมาเสียงดังลั่น 

               การร้องเพลงเป็นสัญชาตญาณของสิ่งมีชีวิตที่มีศิลปะ   ตอนแรกเกิดหากทารกเข้าใจความหมายของถ้อยคำแล้ว  เด็กน้อยอาจร้องเพลงเป็นภาษาสละสลวยและสื่อสารกับมารดาอย่างเข้าอกเข้าใจ
บทเพลงเป็นศิลปะแห่งเสียงที่ผู้คนยังคงใช้กล่อมเกลาชีวิต  และคงเป็นเช่นนี้ไปอีกนานตราบสิ้นอายุขัยของมนุษย์  การขับร้องเพลงเป็นการนำเรื่องราวภายในออกมาบอกเล่า  เนื่องจากมนุษย์ต้องการที่พักพิงและสิ่งยึดเหนี่ยว

                 บทเพลงเป็นส่วนหนึ่งของทุกศาสนา  ในรูปแบบของบทสวดมนต์  เสียงขับขานที่ต้องการประสานกัน  เพื่อความเป็นหนึ่งเดียวของผองชน  บันไดเสียงพาดขึงระหว่างศรัทธากับศาสนา  ร้องเพลงกันเถอะหากทำให้เรารู้สึกผ่อนคลาย  ปลอดปล่อย - ปลอดโปร่ง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น